Ik werk al jaren als redacteur voor het medisch wetenschappelijke tijdschrift van de artsen verstandelijk gehandicapten. Ik schrijf af en toe artikelen op basis van een interview en sinds kort fotografeer ik ook de covers. Zo belandde ik bij Akke, die als een volleerd model poseerde. Uiteindelijk kozen we samen voor de foto in de hangmat, maar de foto met de hoepel was mijn persoonlijke favoriet. Akke vond de foto met het ‘hartjesgebaar’ het leukst.
Dit is Akke. Akke is elf jaar en de jongste uit een gezin met vijf kinderen, waarvan de oudste twee inmiddels het huis uit zijn. Ze is dol op al haar zussen en heeft met ieder van hen een unieke band.
Toen Akke geboren werd was het een verrassing dat ze downsyndroom had. We wisten dit van tevoren niet. Gelukkig waren er fysiek geen grote problemen. Akke was een makkelijke baby en groeide op tot een leuk en actief meisje. Ze is vanaf haar vierde jaar naar de montessorischool in de buurt gegaan. De school waar haar zussen ook op zaten. Daar zit ze nu nog steeds, maar dan in groep 7. Met een uur extra ondersteuning per dag volgt ze haar eigen leerlijn.
Akke doet zo normaal mogelijk mee
Ze geniet van de sociale contacten, doet alles zo ‘normaal mogelijk mee’ en heeft daar echt vriendinnen met wie ze ook na schooltijd afspreekt. Zo is ze aan het begin van dit schooljaar op kamp geweest naar Zeeland, waar elke dag tussen de 10 en 15 kilometer gelopen werd. Hier hebben we zeker voor geoefend van tevoren en ze heeft bijna alle kilometers zelf gelopen en ook de rest van het kamp geweldig meegedaan en genoten.
Daarnaast zit ze op turnen, speelt ze in een G-hockeyteam en is ze dol op feestjes, zingen en dansen. Een actief leven waar zij erg van geniet.
Nu Akke groter wordt is ze ook steeds meer bezig met zelfstandigheid en de toekomst. Zo wil ze graag op kamers en dokter, tandarts en moeder worden… Voor ons wordt het dan de uitdaging hoe we hier met haar over in gesprek gaan, zodat haar doelen en wensen reëel worden/blijven en haar zelfvertrouwen en onbevangenheid zoveel mogelijk intact blijven. Zo houdt Akke ons weer scherp en zet ze ons aan het denken.
Wij zij als gezin erg blij dat Akke er is
Door haar kijk op de wereld, haar onbevangenheid en hoeveelheid liefde brengt ze echt iets extra’s in de wereld. Daar zijn wij heel erg trots op en daar genieten we dagelijks van!